Bewegen als doel in het onderwijs is een fascinerend concept dat steeds meer aandacht krijgt. Laten we eens duiken in de theorie achter bewegend leren en ontdekken hoe het de leerlingen ten goede komt:

Neuroanatoom Marian Diamond: Pionier van bewegend leren:
- In 1960 introduceerde neuroanatoom Marian Diamond het concept van bewegend leren. Ze ontdekte dat beweging tijdens het leren invloed heeft op de hersenprestaties.
- Haar onderzoek toonde aan dat de omgeving waarin we leren, inclusief beweging, de structuur van de hersenen beïnvloedt en daarmee ons vermogen om informatie te verwerken.
Het plastische brein:
- Diamond was de eerste die bewees dat het brein plastisch is. Dit betekent dat het voortdurend nieuwe informatie verwerkt en zich aanpast.
- Beweging stimuleert functies die te maken hebben met informatie verwerken, verhoogt de zuurstoftoevoer naar de hersenen en verbetert alertheid en concentratie.
Bewegend leren versus bewegingsonderwijs:
- Bewegingsonderwijs richt zich op fysieke ontwikkeling, waarbij bewegen als doel op zich centraal staat.
- Bewegend Leren ziet beweging als een middel om cognitieve doelen te bereiken.
  - Bijvoorbeeld: rekenen tijdens het springen,
  - taallessen tijdens een wandeling of
  - geschiedenislessen met fysieke activiteiten
Effecten van bewegend leren:
- Zuurstofrijk bloed stroomt naar de hersenen tijdens beweging, wat de cognitieve capaciteiten versterkt.
- Kinesthetisch leren verbetert executieve functies zoals planning, organisatie en probleemoplossing.
- Beweging bevordert oogsamenwerking, vooral bij activiteiten die de samenwerking tussen beide hersenhelften vereisen^.

Kortom, bewegend leren creëert een harmonieuze samenwerking tussen lichaam en brein, waardoor leerstof beter beklijft en een gezondere leeromgeving ontstaat. Het is een krachtig hulpmiddel om het leren te verrijken!

Wat achtergrond informatie